Mijn dochtertje is de weekeinden regelmatig bij mij en ik breng haar dan maandagmorgen naar school. Toen ik de bewuste maandagmorgen mijn vaderlijke plicht had gedaan, merkte ik dat ze haar brood voor het overblijven tussen de middag in de auto had laten liggen. Ik reed tegen half elf terug naar school om haar tijdens het speelkwartier het pakketje met brood te overhandigen. 
 
Het speelkwartier was nog niet begonnen en bij het schoolhek stond nog een moeder op de bel te wachten. Ik kende haar van gezicht en wist dat ze Lotte heette. Ik probeerde de stilte te doorbreken. “Heb jij dat nou ook, dat als je een leeg schoolplein ziet, dat er dan weer allerlei herinneringen door je hoofd heen schieten toen je zelf nog op school zat. Als de bel van het speelkwartier ging, je met de hele school het plein opstormde om zo snel mogelijk bij dat ene knikkerpotje te zijn. Het knikkerpotje waar jij de enige was die binnen een straal van 2 meter alle hindernissen kende. Zodat je dan in ieder geval die dag niet met zo’n lullig versleten washandje zonder knikkers naar huis hoefde.” Lotte haalde slechts haar schouders op en gaf geen enkele reactie.

Op dat moment ging de bel en in plaats van de taferelen die ik mij herinnerde, ging nou de deur bijna geruisloos open, waarna een stoet minderjarige zombies, autistisch starend in hun Nintendo spel-computers de deur uitschoven; over het plein heen schoven en tegen het hek aan gingen hangen om aldaar te wachten tot het speelkwartier was afgelopen. Ik zag meteen ‘Now you’re playing with power’.

Op dat moment komt mijn dochter het    plein over in mijn richting maar in plaats van naar haar brood te informeren, schreeuwt ze van een afstand: “Pa, kun je Oprah voor me opnemen, ik moet turnen en ik mis dat programma niet graag. ”Ik schaamde me kapot. 9 jaar en het beste wat we ze kunnen bieden is Oprah.

Ik zei tegen Lotte: “Weet je wat het is Lotte, kinderen kunnen tegenwoordig geen kinderen meer zijn. Veel te jong, veel te snel…….” Ik vond toch dat ik weer een beetje lucht in het gesprek moest brengen, dus ik zeg: “Maar ja aan de andere kant; als je tegenwoordig wel kind bent dan loop je toch een grotere kans om door één of andere enge oom te worden misbruikt. Misschien wel een leuk idee voor Endemol. ‘Jij bent zeker de geilste thuis. Heel trendy met de videocamera bij elkaar in de kinderkamer kijken. En dan laten we het programma sponsoren door Prenatal of nog beter door Mac Donalds, dat is toch de grootste kinderlokker die de wereld ooit heeft gezien. Daar krijgen de kinderen allemaal een speeltje als ze naar de Big Mac van die enge Clown hebben gekeken!

Wat een gekke tijd hè. Ik durf mijn dochter niet meer in het openbaar te kussen. Voordat je het weet krijg je TBS aan je broek. ”Ik was zo druk aan het vertellen dat ik helemaal niet in de gaten had dat Lotte naast me stond met tranen in haar ogen. “Lotte wat is er aan de hand, heb ik soms iets verkeerd gezegd.” Met grote betraande ogen zegt: ”was ik 25 jaar geleden maar geen kind geweest.” 

Jan van Piekeren